وقتی که شروع به خواندن این کامیک کردید، مرورگر شما قفلی را در نوار آدرس نشان داد.
چگونه این اتفاق افتاد؟
اما ابتدا باید توافق میکردند که چگونه به صورت امن ارتباط برقرار کنند.
این فرآیند، مذاکره بین مرورگر و سرور، 'دست دادن' نامیده میشود.
این بسیار سریع اتفاق میافتد. ما قصد داریم به شما نشان دهیم که چگونه کار میکند.
شروع کنید بچهها!
آمادهاید؟ این همان چیزی است که 'دست دادن' به صورت آهسته به نظر میرسد.
تمام!
بیایید دوباره انجام دهیم، اما سریعتر.
دوباره!
توقف!
بیایید آن را تجزیه کنیم. مرحله به مرحله.
من لیستی از نسخههای SSL/TLS و الگوریتمهای رمزگذاری که میتوانم با آنها کار کنم را به Compugter میفرستم.
یک کلمه فانتزی برای لیست الگوریتمهای رمزگذاری 'cipher suite' است.
بنابراین میتوانید مثل یک حرفهای در میز شام صحبت کنید.
پروتکلهای SSL و TLS در طول زمان تکامل یافتهاند، به زودی درباره آن بیشتر صحبت خواهیم کرد.
و سپس منتظر پاسخ از Compugter میمانم.
من بهترین نسخه SSL/TLS و الگوریتم رمزگذاری را از میان آنهایی که Browserbird برای من ارسال کرده، و بر اساس ترجیحات خودم انتخاب میکنم.
من با گواهی خود پاسخ میدهم، که شامل کلید عمومی من است، تا بتوانند تایید کنند که من کی هستم.
من گواهی Compugter را بررسی میکنم تا مطمئن شوم معتبر است.
من یک 'کلید پیشمستری' تولید میکنم تا هر دو بتوانیم آن را بعداً زمانی که یک کلید منحصر به فرد ایجاد میکنیم استفاده کنیم.
من آن کلید پیشمستری را با کلید عمومی Compugter رمزگذاری میکنم و سپس به او میفرستم.
من از کلید خصوصی خود برای رمزگشایی کلید پیشمستری استفاده میکنم.
تا اینجا تمام ارتباطات بین آنها در معرض دید بوده است. آنها هیچ پیامی را امن نکردهاند.
آنها از کلیدهای نامتقارن (کلیدهای عمومی و خصوصی) برای رمزگذاری کلید پیشمستری استفاده کردند تا کسی نتواند آن را جاسوسی کند.
رمزهای عبور، جزئیات کارت اعتباری، همه چیز.
ساده، درسته؟
دفعه بعد که به یک وبسایت با استفاده از HTTPS به طور امن متصل شدید، به مرورگر خود شاکا بدهید چون شما راز دست دادن آنها را میدانید.